Gördüyüm bir dəştdi ki bu,Adı Kərbubəladır bil.
Olubdur bu yüzlərlə il,Eşq əhlinə bəladır bil.
Görürəm raz agah olur, Qəlbin həqiqətdən dadır.
Pünhan sənə izah olur,Könlün ona hey can atır.
Mənim halətim başqadır,Gərək mənə çatasan sən.
Görəsən ki, nə qovğadır? Qəm gölünə batasan sən.
Salam olsun ey Kərbəla,Salam olsun siddiqlərə.
Salam olsun o qodala,Salam o qolsuz peykərə.
Bir qəribə halətdi bu,Bilməm ki nə həngamədir.
Kimə desəm bunu əfsus,Deyər mənə əfsanədir.
Atlar səsi tutub məni,Allah özü şahid buna.
Bir qəm gəlib könlümə ki,Mən qalmışam yana- yana.
Deyim sənə bu olaydan? Səninlə raz baz eyləyim?
Gəl şərik ol sən halimə,Sənə sirridən söyləyim.
Amma gərək çıxasan sən,Məkan, zəman ünvanından.
Hicabları tey edəsən,İçəsən üns ümmanından.
İblis leşkərini çəkib,Tər güllərə od vurmağa.
Bu gülləri Heydər əkib,Susuzları suvarmağa.
Ey Abe- Kovsər, Hüseyn,Niyə susuz qalmısan sən?
Niyə quruyub şəfətəyn?Niyə belə solmusan sən?
Su sahibi, sudan meyl et,Mələklər ağlar sənə.
Səhraları Ağa, tey et,Sular sinə dağlar sənə.
Susuz Ağa, demirəm gəl,Kövsərdən məst eylə məni.
Sudan mən istəmirəm gəl, Sirab eylə Rüqəyyəni.
Dedin "varmı kömək edən?" Mən də gəldim Ərbəinə.
Min dəfə də öldürülsəm, Gəlləm köməyinə yenə.
Hər daş mənə razə deyir,Qan ağlayır bütün aləm.
Bir məzluma "ey vay" deyir,Necə vəsf olunsun bu qəm?
Mənə nədən soruşursan? Əlfaz məgər qadir buna?
Hansı işə qarışırsan? Qəlbin məgər hazır buna?
Gəl sən mənə razə oxu, Yaralıdan yaralıyam.
Oxlar dəyib mənə çoxu, Sanki Hüseyn misalıyam.
Aləm mənə zindan olub, Xilaskarım ərbab özü.
Nə deyim, iş yaman olub, Niyə uzadım ki sözü.
Ey məzlum,şahe Kərbəla,Səni bu cür görə bilməm.
Necə dözüm mən bu hala,Yerinə mən ölə bilməm.
Taqət yoxdur məndə ağa,Zeynəbini yalqız görəm.
Susuz biganələr içrə,Qızlarını halsız görəm.
Bu necə bir qətligahdır? Qətl olunan Sərallah özü.
Sərallahın bil Allahdır,Vuran əli,görən göz