"Qüds məfkurəsi”nin İran İslam inqilabı ilə əlaqələndirilmiş bütün cərəyanların ortaq idealı olduğunu və bu cərəyanları birləşdirən ip olduğunu desəm, çox şişirtməzdim. İraqdan Yəmənə, Nigeriyadan Livana, Suriyadan Qafqaza və Anadoluya, Qüds məfkurəsinə inanan hər hansı hərəkat İmam Xomeyni adını sevir.
“AranNews :Xomeyniçilər” Azərbaycan Respublikasında peyda oldular; ancaq daha tək deyildilər və dünyanın hər yerində özləri kimi düşünən insanları tapdılar. İndi də onlar tək deyillər və keçmişdən daha inkişaf etmiş zühur ordusunu yetişdirməkdədirlər.
Beynəlxalq Qüds Günü tədbirlərinin təşkili, İran İslam inqilabının dünyadakı bütün sevənlərinin əhəmiyyətli və simvolik tədbirlərindən biri kimi təsvir edilməlidir. Əslində, Xomeyniçiləri Cənubi Qafqaz və Azərbaycan Respublikası ilə məhdud bir şiə hərəkatı kimi qələmə verməməliyik; çünki Qüds məfkurəsi dünyadakı bütün oyanış hərəkatının birləşdirən əlaqəsidir.
2003-cü ildə İstanbulda dünyəvi bir türk jurnalistdən eşitdim ki belə söylədi: Amerikalılar İran məsələsindəki bir faktı analiz edə bilməzlər, yəni İmam Xomeyni əl qaldırırdı və gənclər canlarını qurban vermək üçün növbəyə düzülürdülər. Bu əlin bir daha qaldırılmayacağına və o gənclərin nəslinin bitdiyinə əmin deyillər; Əmin olsalar, sizi məhv etmək üçün bir an belə tərəddüd etməzlər.
Əlbətdə ki, o jurnalist Nəcmuddin Arbakanın tərəfdarı deyildi; ancaq Anadoluda hamıdan çox İmam Xomeyninin səsini eşidən mərhum Arbakan idi.
Bir vaxtlar Türkiyənin Bursa şəhəri İran inqilabının liderinin 11 aylıq sürgün yurdu idi. Bu, İmamın “Təhrir'ul Vəsile” nin birinci cildini yazması və “Vəlayət-i Fəqih” tezisinin əsasını qoyması üçün bir fürsət idi. İmamın sürgün səbəbi, Kapitulyasiya qanununa etiraz etməsi olaraq təyyarədəki məmurlara dedi: Vətənim üçün sürgün olundum.
Mərhum Nəcmuddin Arbakan kimi insanları araşdıranların fikrincə, İmam Xomeyni ilə Arbakan Hoca arasındakı fərq belə idi: İmam Amerikanı böyük şeytan və şərin başı təqdim edirdi və Arbakan hoca İsraili şərlərin şərri kimi tanıtdırırdı. Nəcmuddin Arbakan dedi: “Biz Qərblə və Sionizmlə dost olmayacağıq.” Bu, İslam inqilabı xətti demək idi; ancaq Anadolu coğrafiyasında və İstanbul vurğusu ilə.
Sionizm Arbakan üçün tamamilə pis idi və Arbakanın "Amerikya Ölüm" şüarı isə, onun anti-sionist olduğu idi. Xoca dedi: “Universal Sionizm, yəni bugünkü dünyanın köləlik sistemini quranlar. Onlarla iki əsas məqamda məşğul olmursan, onlar da səninlə qarışmazlar. Birincisi, Allahın verdiyi nemətlərin, yəni paylama qaydalarının paylaşılması, ikincisi paylamanın idarə edilməsi və bu işi onlara köçürməsidir; Dediklərimə müdaxilə etmirsinizsə, eyni zamanda səhərə qədər dua edib ildə 365 gün oruc tutursunuzsa, onlar üçün heç bir əhəmiyyəti yoxdur və onlar sizin işlərinizə qarışmırlar.”
Bu səbəbdən də Nəcmuddin Arbakan özünü İran hökmranlığı və İslam inqilabının bir hissəsi kimi gördü və Baş nazir olduqdan sonra ilk rəsmi səfərini İrana etdi. Arbakanın deyərdi: Biz Türkiyədə müxalifət ve İranda iqtidarın bir parçasıyıq.
Mehdi Nalbandi
9 Xordad 1400
30 May 2021