Şiş hüceyrələrinin müqaviməti, yüksək residiv nisbətləri və aşağı ümumi sağ qalma, hepatoselüler karsinomanı (HCC) səhiyyə sektorunda ciddi narahatlığa çevrib. Bu baxımdan immunoterapiya kimi yeni hədəflənmiş müalicələrin ümumi müalicə üsulları ilə birləşdirilməsi İran və Avropa tədqiqatçıları tərəfindən bu xərçəng növünün müalicəsi üçün perspektivli həll yolu kimi qiymətləndirilmişdir.
arannews: irna-İmmunotoksinlər (ITs) antikorların məqsədyönlü bağlanma xüsusiyyətlərini toksinlərin sitotoksik xüsusiyyətləri ilə birləşdirən bioloji molekullar sinfidir.
Hepatosellüler karsinoma (HCC) qaraciyər hüceyrələrində başlayan ilkin qaraciyər xərçənginin ən çox yayılmış növüdür. Bu xəstəlik indi sirozlu insanlar arasında ən çox görülən ölüm səbəbidir və bütün dünyada xərçənglə əlaqəli ölümlərin üçüncü səbəbidir.
Məsud Vusuq, İlham Rismani, Mustafa Həsənn, Mustafa Nəcimi və onların Royan Tədqiqat İnstitutu, Şahid Beheşti Tibb Elmləri Universiteti, İsveçin Karolinska İnstitutu və Belçikanın UCLeuven Universitetindən olan həmkarları birlikdə Glypican-3-ü (GPC3) hepato-hüceyrə xərçənginin spesifik müalicəsi üçün potensial hədəf kimi araşdırdılar.
Glypican-3 insanlarda "GPC3" geni ilə kodlanan bir proteindir. Bu gen X xromosomunun uzun qolunda yerləşir və 580 amin turşusu olan 70 kDa zülalı kodlayır. Bu zülal embrional inkişafda və həmçinin hüceyrə siqnal yollarının tənzimlənməsində rol oynayır və qaraciyər xərçəngi üçün potensial terapevtik hədəf kimi qəbul edilmişdir.
Bu məqalə HCC müalicəsində İT-lərdən istifadənin üstünlükləri, çətinlikləri və perspektivli nəticələrinin hərtərəfli nəzərdən keçirilməsini təmin edir. O, 2015-2024-cü illər arasında PubMed Web of Science və Scopus verilənlər bazalarında dərc edilmiş elmi ədəbiyyatın sistemli axtarışına əsaslanır.
Bu məqalə terapevtik hədəflərə dair ekspert rəyi beynəlxalq jurnalında dərc edilmişdir və göstərir ki, GPC3 əsaslı immunotoksinlərdən istifadənin yüksək potensialına baxmayaraq, İT-nin bərk şişlərə kifayət qədər nüfuz etməməsi, bu molekullara qarşı neytrallaşdırıcı anticisimlərin inkişafı və onların serum yarım ömrünün aşağı olması kimi maneələr nəzərə alınmalıdır.